Toen Leen Verhaert me op het feest van tien jaar La Verna vroeg om mij als vrijwilliger in de kijker te plaatsen, aarzelde ik om ‘ja’ te zeggen. Ik dacht: wie heeft daar iets aan? Ik ben geen vlotte schrijver.
Categorie: Medewerker in de kijker Pagina 2 van 4
Vrijwilliger van La Verna ben ik als vanzelf geworden. Al van bij het begin, door mij open te stellen voor de zielenroep van mijn echtgenote Kristin. Het is een zielenroep die reeds in zijn kern aanwezig was van bij onze eerste ontmoeting, lang geleden…
Sommigen onder jullie kennen mij al een beetje, anderen enkel van ziens of helemaal niet. Ik voel dat voor mij het moment is gekomen om mij meer te laten kennen,
Anderhalf jaar terug wist ik niet van het bestaan van La Verna af. Ik leerde de beweging kennen in een woelige periode in mijn leven en stelde me open om wat dichter kennis te maken met de vorm en inhoud van de beweging en de mensen die het bezielen.
Hallo, ik ben Eva.
Sommigen onder jullie kennen me al van het onthaal tijdens de inspiratiedagen en de lezingen of van de vieringen.
In de maandagkrant lees ik daags na de olympische slotceremonie: ‘Wat de Spelen hebben duidelijk gemaakt is dat de kans op succes het grootst is wanneer ieders talent wordt aangeboord en ingezet.
Hallo lieve mensen, ik ben Nancy.
Enkele jaren geleden heb ik La Verna leren kennen via een kleine aankondiging in de brochure van Vormingplus. Ik was toen op zoek naar nieuwe activiteiten en mogelijkheden om mensen te ontmoeten.
Ik ben Vincent, vader van drie jongvolwassenen, twee zonen en een dochter, en echtgenoot van Karen, die al jaren de kindervieringen van La Verna verzorgt.
Hallo lezers, ik kom nu ook maar eens tevoorschijn van achter de gordijntjes.
Ik ben Leen Verhaert en ik verzorg al jaren de eindredactie en de lay-out van het tijdschrift.