In 2012 kwam ik via een vriendin voor het eerst in contact met La Verna. In het begin begreep ik niet zo goed waar de beweging voor stond. Voor mij waren begrippen als ‘verbondenheid’ en ‘inspiratie’ heel vaag. Ik wou zeker zijn dat ik niet in de een of andere sekte met een goeroe zou belanden. Ik wou ook niet in een religieuze of kerkelijke beweging stappen.
Ik nam deel aan de wandelingen en genoot van de mensen die ik er ontmoette. Het viel me snel op hoe hartelijk en open de deelnemers met elkaar omgaan. Er wordt over van alles gepraat, zowel persoonlijke als filosofische thema’s. Mensen hebben interesse in elkaar, in elkaars verhaal, zonder oordeel. Ze durven zich tonen in hun kwetsbaarheid. Alle vormen van spiritualiteit en alle overtuigingen zijn welkom. Het intrigeerde me.
Ik hoorde veel lof over de andere activiteiten, zoals de inspiratiedagen, de zomerweken en de vieringen. Mijn nieuwsgierigheid was geprikkeld en ik begon naar de vieringen te komen. Mijn oorspronkelijke weerstand tegen de term ‘viering’ en mijn bedenkingen bij de locatie, de cultuurkapel Sint-Vincentius, verdwenen snel van zodra ik met mensen in gesprek geraakte. Door dieper te kijken, ontdekte ik iets heel waardevols voor mijn persoonlijke groei.
Spontaan begon ik mee te helpen met stoelen verhuizen en de afwas doen. Ik begeleidde zelfs eens een kinderviering. En toen er nog gidsen voor de wandelingen werden gezocht gaf ik mezelf op.
Zo werd ik vrijwilliger in La Verna. Eerst met bescheiden bijdragen, later veel actiever. Het laatste jaar hielp ik mee aan de website, de organisatie, de administratie en de boekhouding. Ik hou van de afwisseling die ik in die verschillende taken vind. Ik put veel vreugde uit het mij ten dienste stellen en het ondersteunen van de beweging. Het verrast me steeds opnieuw hoe belangeloos iedereen zich inzet.
Zonder vrijwilligers kan La Verna niet bestaan, tegelijkertijd voedt La Verna haar vrijwilligers, anders zouden we ons niet blijven engageren.
Verbondenheid is nu voor mij een tastbaar begrip geworden. Ik voel ze zowel in de interacties met verschillende deelnemers als in de aangesneden thema’s tijdens de vieringen en de andere activiteiten. Dit jaar ging ik mee op reis naar Assisi. En ja, ook daar was de ervaring van verbondenheid intens en kreeg ik ook zelf de ruimte om aspecten van mijn eigen spiritualiteit te delen.
Op spiritueel vlak is mijn achtergrond heterogeen: mijn vader is katholiek, mijn moeder overtuigd vrijzinnig. Ik voel me vrij om de dingen die me raken tot mij te laten komen. Op dit ogenblik spelen sjamanisme, energie- en lichtwerking een belangrijke rol in mijn leven.
Voor mij zijn vrijheid van zijn, denken en voelen fundamentele waarden. Ik voel die vrijheid ook in mijn vrijwilligerswerk voor La Verna. Je kan zelf bepalen in welke mate je wil meehelpen en je kan steeds een stap terugzetten als er andere prioriteiten in je leven komen. Dat is echt mooi.
Binnen La Verna ontmoet ik mensen met heel verschillende achtergronden en inzichten. Zij vormen een boeiende verrijking en een inspiratie op mijn persoonlijke pad naar meer zelfinzicht en liefde.
We zijn allemaal zoekende mensen, mensen die verlangen naar een plaats waar we onszelf mogen zijn, met al onze sterktes en kwetsbaarheden. Een plaats waar we menselijke warmte en liefde voelen stromen én waar ook onze schaduwzijde ruimte krijgt. Dat is wat La Verna in mijn ogen in de wereld zet en waar ik graag aan meewerk.
Hélène Derijcke
Juni 2015
Geef een reactie