Lieve lezers,

Het is Pinkstermaandag wanneer ik dit voorwoord schrijf. Het wordt stilaan zomer. Het is voor het eerst in 23 jaar dat ik geen zomerdagen en geen zomerweek zal geven.
Het wordt dus een andere zomer dan de voorbije jaren. Want hoezeer ik mij ook als een vis in het water voel tijdens zo’n dagen en geven ze een diepe vervulling, toch vragen ze ook veel energie. Van zodra deze dagen gepland worden, begin ik er mij energetisch op af te stemmen.
Ik ben echt benieuwd hoe ik deze zomer, waarin ik over een grotere vrijheid zal beschikken, zal ervaren.

Het blijft bijzonder hoe het leven zich ontvouwt. Het gebeurt niet vanuit mijn brein. Er was deze winter eerder een aanvoelen van ‘ik ga eens geen zomerdagen en zomerweek plannen’. Waar dat aanvoelen vandaan komt, kan ik met mijn verstand niet vatten. Het was er gewoon.

En kijk, de lente kondigde aan dat ik rust moest nemen. Ook dat heeft mij overvallen. Vanaf begin maart voelde ik mij niet zo goed. Tijdens het abdijweekend begin april werd ik ziek. En de verminderde energie bleef aanhouden tot midden mei. Ik kon de dag niet doorkomen zonder een extra rustpauze in te lassen. Ook psychisch voelde ik mij kwetsbaar en af en toe voelde ik paniek opkomen. Ik wist niet wat er aan de hand was. Het enige dat ik kon doen was luisteren naar mijn lichaam en vertrouwen dat het ‘zo moest zijn’ zonder te weten of het voorbij zou gaan.

Het leek alsof de verstilling en de daarmee gepaard gaande vermindering van activiteiten tijdens de coronaperiode nu ook mijn lichaam hadden bereikt. Het lichaam is materie en dus traag. Het duurt soms een hele tijd vooraleer een veranderend bewustzijn het lichaam bereikt. Eens je lichaam door heeft wat er aan de hand is, is herstel op komst. Dat is met veel ziekten ook zo. Vaak is het inzicht er al een hele tijd – inzicht kan zo snel gaan als een lichtflits – maar heeft het lichaam nog niet door wat er aan de hand is. Eens de ziekte er is, kan herstel optreden. Ziek zijn is een uiting van je lichaam dat verlangt te genezen. Er wordt beroep gedaan op je zelfgenezend vermogen.

Op dit moment voel ik me weer fit. Toch wil ik deze periode niet vergeten. Ik wil ze integreren. Door de verplichte rust voelde ik pas hoe intens de voorbije jaren waren.
Waar ik mee begon tijdens de coronaperiode, zoals meer wandelen, wil ik aanhouden. En ik wil ook heel bewust keuzes maken in waar ik wel of niet op inga.

Ik stelde me de voorbije 2 jaar de vraag of we de cirkels van verbondenheid zouden hernemen eens de cultuurkapel terug open zou zijn. En zie, ik kreeg de voorbije maand het bericht dat ze niet meer beschikbaar is voor huurders. Ze wordt vanaf nu voor interne diensten gebruikt.

Het zal in de komende tijd wel duidelijk worden wat we nog gaan organiseren met La Verna. In ieder geval komt er in de herfst een ‘Herfst in Savita. Leren sterven om voller te leven’. Ik heb er nu al zin in. En een ‘Lente in Savita’ voorzien we ook. Dan hebben we de 4 seizoenen daar gehad.
En er leven nog plannen in mij…

Omdat er minder zomeractiviteiten zijn en omdat het fijn is de verbondenheid van en in La Verna te ervaren, gaan we voor het eerst een ledennamiddag organiseren.

Ik ben ook heel blij dat La Verna in Geel een vaste stek heeft gevonden. Ik heb eergisteren ‘Gheelamania’ meegemaakt. Dat is een 5-jaarlijks spektakel, een musical, waarin de spirit van deze barmhartige stede zo prachtig tot uiting komt. Het vertelt het verhaal van Dimpna die de patroonheilige van de geesteszieken is geworden. Het is echt uniek dat Geel als stad zoveel mensen met een psychische kwetsbaarheid opvangt in gezinnen.
Tijdens deze voorstelling konden we de liefde en de verbondenheid die door deze zorg ontstaan echt voelen. En werd het zo warm in mij dat uitgerekend daar een groepje mensen samenkomt om de ziel van La Verna verder uit te dragen.

En zo vertrouw ik erop dat La Verna verder leeft op een manier die we niet moeten plannen of beredeneren. Ook mijn bijdrage daarin zal wel een gepaste vorm vinden. Ik vertrouw erop dat in het leven krachten werkzaam zijn die ons ver te boven gaan. Daar wil ik mij graag aan overgeven.

We zijn in ieder geval weer blij met dit tijdschrift. We hopen dat ook jij er plezier aan beleeft.
Ik ben dankbaar om de samenwerking met Kathleen (lay-out) en om de vele schrijvers die een inhoudelijke bijdrage leveren.

Ik wens jou, samen met het La Verna team, een heerlijke zomer!

Geluk
Niet waar je je hand op legt.
niet wat je neemt
onbewogen in bezit neemt.
Maar wat alle grijpen
en alle begrip te boven gaat.
Wat aanwaait.
Zomaar wortel schiet
en de tuin van je ziel
in bloei zet.
 
Hans Bouma