An Candaele
Zomerverlies, zomerwinst
Zoon en dochter hebben een vakantiejob. Een uitstekende remedie om de schoolmotivatie op te krikken, heeft een vriendin me verzekerd. De een was na één dag al overtuigd, de ander weet het na vier weken nog zo goed niet. Terwijl juist hij dat duwtje schoolwaarts best kan gebruiken. Dát valt dus tegen, maar voor de rest is het een verrijkende ervaring, en niet alleen financieel. Ik noem het zomerwinst, naar analogie met zomerverlies, een woord dat men bedacht voor het feit dat schoolkinderen na de vakantie een deel van de leerstof vergeten zijn.
Dat ik door hun vakantiejob tijdens mijn verlof het huis voor mij alleen heb, is ook winst. Geen drumsessies te verduren en geen ergernis (ik) over de vele uren aan de computer, of (zij) over mijn gezaag daarover. Ik ruim op, maak pruimenjam en kefir, ga naar de markt, zorg dat het eten klaarstaat als het werkvolk thuiskomt en heb tijd voor hun verhalen. Het bevalt me zeer, temeer dat ik ook ruim tijd neem om me met een boekje in een hoekje van de tuin terug te trekken. Combinatieproblemen werk-gezin zijn even niet aan de orde.
Je moet ook iets tégen je ‘goesting’ leren doen, houden we onze kinderen voor. Er zijn inderdaad in het leven nu eenmaal taken die volbracht moeten worden. Zonder werk heb je geen inkomen en als je de rommel niet opruimt, is het in huis op de duur niet meer leefbaar, zo simpel is dat. Al is er discussie mogelijk over waar de grens van dat leefbare ligt. Over hoeveel inkomen je nodig hebt ook trouwens. Toch ook niet zó simpel dus. Maar toch.
Daar in mijn hoekje buiten vraag ik me plots af of we onze kinderen én onszelf niet vooral moeten leren om iets mét goesting te doen. Zonde toch dat die loketbediende daar al die jaren duidelijk tegen zijn gedacht blijft zitten, zonder naar iets anders uit te kijken. Soms kan het niet anders, maar vaak zijn we gewoon bang voor verandering. Er valt nochtans van alles te doen in de samenleving van poetsen in het verzorgingstehuis over boeken schrijven tot kinderen opvoeden. Daar moet toch voor elk wat wils tussen zitten.
Soms kom je ze tegen, de juiste mensen op de juiste plaats, gelukkig maar. Zoals de verkoopster die ik bezig zag in de kledingketen. Zelfs in de drukte van de eerste koopjesdagen had ze een luisterend oor en bemoedigend woord voor een vrouw op zoek naar een slaapkleed omdat ze de week erop naar het ziekenhuis moest. De verkoopster was voor die job in de wieg gelegd óf ze had besloten het graag te doen, tot eigen en andermans plezier.
Dát hoop je toch voor je kinderen. Dat ze iets gaan doen waar ze voor gedreven zijn, plezier en zin in vinden.
Wat ze opsteken in een vakantie via kampen, studentenjob en ‘gewone’ boeiende ontmoetingen compenseert volgens mij ruimschoots het zomerverlies en ze doen het meestal met goesting.
We moeten vooral opletten dat wij onze zomerwinst niet te snel kwijtspelen in een zorgen- en druktevanelkedagverlies bijvoorbeeld. Zomerverlies, hoe komen ze erbij?
Dit fragment komt uit ‘Opgroeien in stukjes’ een boek geschreven door An Candaele, over het dagelijks wedervaren met kinderen. De lach en de traan en alles daartussenin komt aan bod in vlot lezende tekstjes. Gewone dingen die tegelijk zo bijzonder zijn als je erop let. Het boek start bij de geboorte en eindigt met het leegvliegen van het nest. Een wonderlijke reis van 25 jaar waarbij ouders en kinderen in wisselwerking met elkaar ‘groeien’. Zo herkenbaar voor wie kinderen in huis heeft of had. Een passage uit de inleiding: “Ouder zijn is soms heel bewust een richting kiezen en vaak ook zonder veel nadenken gaan op de paden die zich aandienen of zelfs af en toe in de gracht sukkelen Soms weet je goed waar je heen wil, soms dool je zonder richting, of trappelt in rondjes tot je weer vertrouwde grond onder de voeten krijgt. Soms lopen de kinderen naast je, soms voor je, soms achter je, en soms lijken ze vooral niet op de weg te willen lopen waar je zelf vertoeft. Tot ze daar ineens terug zijn.”
‘Opgroeien in stukjes’, An Candaele, uitgeverij Bibliodroom, 19,95 euro.
Te koop in de boekhandel of via een mailtje naar ancandaele@scarlet.be