Mijn kennismaking met La Verna heb ik te danken aan Sarah, dochter van Kristin en Peter, met wie ik al achttien jaar bevriend ben. Ik leerde haar kennen tijdens een KUC-kamp van de UGent, een introductiekamp voor nieuwe studenten. Sarah had net haar eerste jaar psychologie achter de rug, terwijl ik aan mijn rechtenstudie zou beginnen. Ik beleefde daar vier zotte dagen, waarbij we onder andere op blote voeten door de Overpoort, ‘de properste straat van Gent’, liepen en er ’s nachts een klerenketting legden in het bos. Voor mij ging er een heel nieuwe wereld open. Ik had tot dan een vrij beschermde opvoeding gekregen, samen met mijn twee zussen, en ik genoot op dat moment erg van het gevoel van vrijheid.
Sarah en ik dachten dat het een goed idee was om onze ouders aan elkaar te matchen en dat bleek een geslaagd initiatief, want sindsdien zijn zij ook met elkaar bevriend. Ik geloof niet dat het puur toeval was dat Sarah, Kristin en hun andere lieve familieleden op mijn weg kwamen; ik heb echt het gevoel dat ik deze mensen moest leren kennen. Zij zijn heel belangrijk geweest voor mijn persoonlijke groei.

Kristin begon twaalf jaar geleden met La Verna en ik maakte dit van bij het begin mee.
Ik herinner me dat zij dat eerste jaar een lezing gaf in Utrecht en ik haar daar terugzag. Ik volgde er een aanvullend jaar theater- en filmwetenschappen en woonde samen met Nederlandse vrienden en hun zwarte labrador Jambo in Oud-Zuilen. Sarah was net die dag bevallen van haar eerste dochter Helena. Een speciaal moment…

Ik bewonder Kristin voor haar volharding en constructieve houding waarmee ze het schip La Verna nu al twaalf jaar doorheen een wilde zee stuurt. Haar achtergrond als juriste en psychotherapeute komt hierbij zeker van pas. Ik voel veel dankbaarheid voor de vele vrijwilligers die haar hierin bijstaan en heel veel van hun vrije tijd spenderen aan dit engagement. La Verna is in al die jaren blijven groeien en bloeien en heeft nu zelfs een eigen stek in Gent. Het is een wens die Kristin samen met anderen al die jaren is blijven koesteren en die nu is uitgekomen.
Ik ben heel gelukkig met het bestaan van La Verna. Het geeft me een gerust gevoel te weten dat er zo’n beweging bestaat waar ik altijd op kan terugvallen.

Ik beleefde al veel mooie momenten bij La Verna, onder meer tijdens de verzorgde vieringen, ‘het vieren van het leven’, met vele getuigenissen uit het hart, diepzinnige teksten, mooie muziek en lieve mensen die er aanwezig zijn. De vieringen zijn voor mij altijd een gelegenheid om even uit de drukte van elke dag te stappen en te verstillen. Ze hebben een meditatieve invloed op mij en bieden me een moment van bezinning, iets wat ik ook ervaarde tijdens de cursussen mindfulness die ik volgde.
Ik zou mezelf vandaag niet christelijk of gelovig noemen, maar ik voel wel een behoefte aan spiritualiteit en naar de diepte gaan. Dat geeft mijn leven zin.
Ik vind het erg fijn dat er tijdens de vieringen ook een aanbod is voor de kinderen, zodat zij op een speelse manier even kunnen ‘bezinnen’. Je kan hier volgens mij niet vroeg genoeg mee beginnen.
Ik vind het moedig dat Kristin met La Verna de heikele thema’s niet schuwt, geen taboes uit de weg gaat en durft te spreken vanuit haar eigen gevoel en kwetsbaarheid. Ik ervaar het als een krachtig signaal dat een ontwapenend effect heeft op de aanwezigen. Je mag eerlijk zijn en de zaken benoemen. De onderwerpen van de vieringen zijn heel breed en alles is er bespreekbaar. Kristin had het enkele jaren geleden al over een moeilijke tijd, een overgangstijd die zou aanbreken, en ik denk vaak terug aan deze profetische woorden wanneer ik word geconfronteerd met de chaos en het geweld in onze wereld van vandaag.
Persoonlijk vond ik het heel fijn dat we enkele maanden na de geboorte van onze tweeling, Adam en Ides, hun komst mochten vieren in de La Verna-kring en dat mijn partner Jeroen zijn eigen muziekstuk voor hen mocht spelen op saxofoon.

Naast de vieringen maakte ik enkele jaren geleden een zomerweek mee met twaalf onbekenden. Het was een intense ervaring die me dichter bij mezelf bracht en waar ik heel fijne mensen leerde kennen. Nu nog, jaren later, heb ik hetzelfde warme gevoel wanneer ik deelnemers ontmoet op andere activiteiten van La Verna. We hebben samen veel gedeeld en dat zorgt ervoor dat we met elkaar verbonden blijven.
Tijdens die zomerweek hebben we veel met elkaar gepraat, een chakradans gedaan om alle chakra’s open te zetten, gemediteerd en een natuurwandeling gedaan in stilte, dit alles onder begeleiding van Kristin en Heidi. Het was een week waarin we luisterden naar onszelf en anderen en waarin alle gevoelens er mochten zijn.
Hetzelfde vrije gevoel ervaarde ik vorig jaar toen ik een driedaagse cursus ‘Authenticiteit’ volgde in de Stiltehoeve in Damme. Weer was het met onbekenden die binnen enkele uren al bekenden werden en weer voelde het samenzijn als een warm bad. Ook hier werden er levenservaringen gedeeld in een veilige sfeer. We hebben er ook goed gelachen en grappen gemaakt. Met enkele deelnemers heb ik nadien nog afgesproken.
Mijn moeder en ik zijn daarnaast ook trouwe deelnemers aan de inspiratiedagen. Die behandelen ieder jaar een boeiend thema met interessante sprekers en staan telkens garant voor kwaliteit. Het is ook altijd een blij weerzien met de vele La Verna-vrienden in de groene, rustgevende omgeving van Centrum Groenhove in Torhout. Het volgen van deze dagen vergroot mijn bewustzijn, maakt me alert voor sommige patronen, doet me denkbeelden in vraag stellen en stimuleert me om zaken anders te bekijken.

Er is veel veranderd in mijn leven en in de werking van La Verna in die twaalf jaar.
Ikzelf werk al meer dan tien jaar voor de ‘SMart-coöperatie’, die in binnen- en buitenland kunstenaars en andere creatieve professionals helpt met hun loonadministratie en andere praktische zaken. Ik zie het als een voorrecht om zo voeling te houden met het culturele veld. Zonder cultuur in al zijn vormen kan ik niet leven, het geeft me mentaal voeding en raakt voor mij de essentie. Er zijn nog zoveel boeken die ik wil lezen, films die ik wil bekijken, muziek die ik wil beluisteren, …
Ik vind het ook zalig om met mijn vierjarige tweeling nieuwe boekjes te ontdekken in de bibliotheek of naar een kindervoorstelling te gaan van Theater De Spiegel of Theater FroeFroe.
De voorbije drie jaar heb ik een lerarenopleiding afgerond. Ik wil in de toekomst graag Nederlands geven aan anderstaligen omdat ik dat heel nuttig en boeiend werk vind. Je ontmoet mensen met allerlei achtergronden en culturen. Mijn interesse hiervoor werd gewekt door enkele verre reizen die Jeroen en ik maakten voor de komst van onze zoontjes.
Sinds een jaar volg ik tweemaal per week Ashtanga Yoga. Mijn yogalerares is voor mij een grote inspiratiebron, die ook mijn discipline en doorzettingsvermogen heeft versterkt. Ik vind het heel fijn om tijdens deze lessen mijn lichaam te voelen, omdat ik zoveel in mijn hoofd zit. De yoga maakt me mentaal en fysiek krachtiger en weerbaarder.
Volgend jaar wil ik uittesten of Ides en Adam de kinderyoga kunnen smaken. Idesje geeft nu al aan dat hij af en toe ‘last heeft van zijn hoofdje’.
Tijdens een avond van ‘The School of Life’, opgericht door Alain de Botton, ging ik enkele maanden geleden luisteren naar de Nederlandse filosofe Stine Jensen. Zij schreef het geestige boek ‘Go East’, dat gaat over de invloed van Kundalini Yoga op haar leven. De reeks ‘Dus Ik Ben’, die ze maakte voor ‘HUMAN’, is online te bekijken.

La Verna heeft intussen een eigen huis op een prachtige plek in Gent. Ik maakte er een filmavond mee, die werd ingeleid door Vincent, en genoot er van de rust en de soberheid van de ruimtes. Het geluk zit in kleine zaken.
Als vrijwilliger ben ik lid van de Algemene Vergadering en schrijf ik boek- en filmrecensies voor het La Verna-tijdschrift. Ik hoop het komende schooljaar enkele films te kunnen voorstellen tijdens de filmavonden in het La Verna-huis. Het enige vervelende is dat ik in Antwerpen woon en La Verna haar stek heeft in Gent. Door de afstand en mijn kleine kinderen is het moeilijk voor mij om me op dit moment meer te engageren.

La Verna maakt me sterker,  geeft me meer vertrouwen in mezelf en in anderen en maakt het voor mij makkelijker om de unieke kwaliteiten van ieder mens te zien. Ik heb er vriendschappen voor het leven gekregen en vele onvergetelijke momenten beleefd.
Ik vind het mooi dat de partner van Kristin én hun kinderen betrokken zijn bij deze beweging, respectievelijk als voorzitter, als begeleider, als webmaster.
Ik wens van harte dat La Verna nog lang mag bestaan.