Ik stel me graag aan jullie voor: ik ben Anja Demoen, 36 jaar jong.
Ik ken La Verna reeds van bij de start in 2004 via een goede kennis die me het tijdschrift doorspeelde. Ik kan me vinden in La Verna als beweging voor bewustzijn, inspiratie en verbondenheid.

Wat betekent dat voor mij?
Een belangrijke inspirator van La Verna is Franciscus van Assisi. Zelf ben ik met zijn spiritualiteit in contact gekomen in mijn humanioratijd op het Sint-Franciscusinstituut te Sint-Maria-Oudenhove. Het deed mij iets en zes jaar lang leefde ik daar dicht bij de natuur.
Doorheen de jaren merk ik dat spiritualiteit voor mij enkel zin heeft als ze geaard is. Velen (inclusief ikzelf) verliezen zich immers in spirituele of mentale constructies en geraken meer en meer verwijderd van de essentie. Dan kom je alleen te staan, afgezonderd, geïsoleerd. Je gaat de confrontatie aan met de leegte, je ervaart de existentiële eenzaamheid haarscherp en dat is pijnlijk.
Dan zoek je naar verbinding. Maar hoe?
Voor mij ging het via het voelen. Ons lichaam met zijn zintuigen kan ons opnieuw verbinden met onszelf, of beter: met ons hart. Het openen van ons hart is een langzaam proces. We dienen veel los te laten: oude patronen, ons ego met zijn afweermechanismen, om te komen tot wie we werkelijk zijn, tot ons diepste (ziels)verlangen.
Thuiskomen bij jezelf gebeurt ook dankzij het mogen thuiskomen bij de andere: je mag zijn wie je bent, je wordt uitgenodigd, gedragen, gezien en gehoord. Een volgende stap is thuiskomen in de wereld, de maatschappij. Welke taak heb ik, wat is mijn levensopdracht?

Het voorbije jaar 2009 bracht voor mij veel veranderingen: het overlijden van mijn vader, het opruimen van het ouderlijk huis, mijn verhuis van Gent naar Zwijnaarde, weer een plek zoeken op de arbeidsmarkt.
Ook binnen La Verna zette ik nieuwe stappen. Aanvankelijk nam ik enkel deel aan de wandelingen, de vieringen, de filmnamiddagen en het jaarlijkse feest. Sinds enkele maanden ben ik ook geëngageerd als vrijwilliger.
Dat vrijwilligerswerk ligt op verschillende terreinen.
1. Ik verzorg de carpooling voor de La Verna-wandelingen vanaf het Maaltecenter tot aan het vertrekpunt van de tocht. Ik zal op 2 mei ook zelf een wandeling gidsen.
2. Ik help mee bij de verzending van de tijdschriften o.l.v. Marijke Vanryckeghem. Dat is altijd een gezellige samenkomst. Tussen de bedrijven door picknicken we met lekkere soep, we eten na afloop taart, we delen onze verhalen met elkaar. Ik geniet ervan!
3. Ik bedien de geluidsinstallatie tijdens de vieringen. Soms is het wat zoeken om de stem van de spreker goed verstaanbaar te maken. Het vraagt ook de nodige zorg om precies op het goede moment een luisterlied op te zetten en het juiste muziekstuk te laten klinken ter ondersteuning van de sacrale dans. Ik ben blij dat er ook meestal muzikanten aanwezig zijn: een solist zang, gitaar, slagwerk of een groepje dat voor een samenspel zorgt. We zingen ook altijd tijdens de viering, dat verbindt.
4. Ik ben mede-initiatiefnemer van La Verna Jong. In september 2009 kwamen we voor de eerste keer samen met de kerngroep. De maand nadien hielden we een brainstormavond met een aantal jonge mensen. Het houdt me bezig. Hoe kunnen we dit initiatief naar de toekomst toe verder vormgeven? Het is niet de bedoeling dat La Verna Jong zich gaat afsplitsen van de bestaande groep, maar dat jongeren zich kunnen integreren. Hoe kan dat concreet? En wat is mijn plek, mijn roeping binnen La Verna Jong? Het is nog zoeken.

Naast mijn vrijwilligerswerk voor La Verna zet ik mij ook in voor:
– Physalis, een initiatief rond antroposofische ouderenzorg,
– de Kopergietery, theater door en voor kinderen en jongeren (maar ook voor volwassenen bedoeld!),
– de Sudburyschool die in Gent van start wil gaan vanaf september 2010.

In mijn leven speelt muziek een heel belangrijke rol. Ik ben er actief mee bezig. In de academie volg ik zang en koor, algemene muzikale cultuur en muziekgeschiedenis. Ik ga regelmatig naar concerten en naar het theater en maak af en toe een muzikale reis.
Muziek is een hartopener voor mij. Op sommige momenten raakt muziek de ziel. Dan voel ik intense vreugde.

Ook mijn relatie met de natuur doet me deugd. In de natuur kom ik gemakkelijk tot rust. Gedachten en emoties vallen op hun plek en worden in een ander perspectief geplaatst. Dat werkt verfrissend en opent me. Contact beleven met de natuur om me heen is de verbinding weer voelen met mezelf en met anderen. Ik geniet zowel van de stiltemomenten tijdens de La Verna-wandelingen als van de contacten die vanzelf ontstaan.

Naast dit alles neem ik ook af en toe een verfproject aan, want kleuren doen me iets en verven is voor mij een vorm van meditatie.
Last but not least heb ik ook veel aan dru yoga (= yoga van het hart) én niet te vergeten: aan warme, hartelijke ontmoetingen van mens tot mens.

Anja Demoen
April 2010