Datum en tijd
05/05/2018 - 12/05/2018
Hele dag

Waar?
Casa Del Terziario


Kristin Vanschoubroek, Peter Burvenich en Dominique Van Canneyt
Zaterdag 5 mei tot zaterdag 12 mei

Een reis naar Assisi stimuleert ‘het goede leven’, waar eenvoud, vreugde en schoonheid deel van zijn. Ze creëert verbondenheid, opent ons hart, geeft inspiratie en geeft een diepe innerlijke rust. Daarom organiseren we zo’n reis nu voor de zevende keer. Vermoedelijk wordt dit de laatste keer.

Het stadje Assisi zie je in al haar pracht vanuit het dal van Spoleto liggen als een lichtplek die uitnodigt… Eens je de stad binnenkomt, nodigen de smalle straatjes en de mooie huizen je uit om te genieten en de Italiaanse sfeer op te nemen. Assisi is heerlijk!

We ontdekken ook de prachtige natuur rondom het stadje. Het is een wonder hoe je, van zodra de stadspoorten achter je liggen, onmiddellijk in de natuur bent. We wandelen doorheen bossen, gaan de berg op, stappen in het dal langs velden en kabbelend water, …

Al wandelend en genietend komen we op krachtplekken, plaatsen die voor Franciscus en Clara betekenis hadden. Door ons met deze plaatsen te verbinden kunnen we de verloren schatten in onszelf opnieuw ontdekken en hun schoonheid zien. We zullen de klank horen van het Zonnelied dat gans de schepping en alle mensen in liefde opneemt. We zullen voeling krijgen met het mystieke hart van het leven.

Deze reis is bedoeld voor wie graag geniet van een stukje Italië, voor wie wil reizen met mensen die je ruimte en stilte gunnen, voor wie wil stilstaan bij de eigen beleving en meer voeling wil krijgen met zijn of haar innerlijke vreugde.

We stappen in een rustig tempo en vaak in stilte. Op sommige dagen maken we wandelingen van 10 à 15 km.

We logeren in het hartje van de stad Assisi, in het rustig gelegen gastenverblijf ‘Casa Del Terziario’, een vroeger huis van de derde orde van Franciscus, dat nu een aangenaam hotel is geworden. De maaltijden zijn er lekker en verzorgd. We eten tweemaal daags warm, behalve op de dagen dat we een daguitstap doen, dan krijgen we een lunchpakket mee.

Dominique, die de reis mee begeleidt, zal tijdens de reis vertellen over haar eigen ervaringen in Italië, over de rijke cultuur en de geschiedenis van ‘la bella Italia’.

assisi

Wanneer: Van zaterdag 5 mei tot zaterdag 12 mei 2018
Begeleiding: Kristin Vanschoubroek, Peter Burvenich en Dominique Van Canneyt
Inschrijven: Vermeld bij je inschrijving en op je overschrijving ‘Reis Assisi 2018’ en stort € 200 voorschot. Laat weten of je een kleine of een grote eenpersoonskamer of een tweepersoonskamer wil en of je al dan niet vegetarisch wenst te eten.
Bijdrage: € 1095 op basis van een tweepersoonskamer, € 1155 op basis van een kleine eenpersoonskamer, € 1195 op basis van een grote eenpersoonskamer.
Wie geen lid is van La Verna betaalt € 15 extra.
Je krijgt een vroegboekkorting van € 40 als je voor 1 januari 2018 inschrijft.
De kamers worden verdeeld in volgorde van inschrijving. Er zijn 6 kleine eenpersoonskamers.
In de prijs is inbegrepen:
– de lijnvluchten Brussel-Rome en Rome-Brussel;
– het vervoer per autocar ter plaatse: van Rome naar Assisi, van Assisi naar Rome;
– het volledig pension, ook de drank aan tafel (wijn en water);
– de entreegelden;
– de begeleiding;
– een pelgrimsboekje met info en foto’s, bezinningsteksten en liederen.
Niet inbegrepen is het vervoer naar Zaventem en terug. Dat gebeurt op eigen initiatief of zal kostendelend worden georganiseerd.
Info: Maximum 20 deelnemers

Toen ik in het vormings- en bezinningscentrum ‘De Harp’ in Izegem (franciscaans centrum voor levensverdieping dat in 2002 ophield te bestaan) aankwam, gebeurde daar iets dat mij heel diep raakte. Ik voelde een bijzondere geest. Het was de geest van Franciscus die daar aanwezig was. Er waren mensen die deze geest uitdroegen. Er waren mensen die voorleefden dat ook kwetsbaarheid er mocht zijn.
Een heel diepe hunker naar mij geborgen weten kwam boven, niet enkel geborgenheid in mijn eigen intimiteit, maar ook geborgenheid in een gemeenschap van mensen. Ik besefte hoezeer ik liefdevolle mensen rondom mij nodig had om te bestaan. Meer nog, ik begreep dat ik nood had aan een gemeenschap waarin mensen zusters en broeders voor elkaar proberen te zijn.
Door het thuiskomen in een gemeenschap waarin lijden en kwetsbaarheid een plaats kregen, werd ik in mijn diepste wezen geraakt. Het was alsof alles wat verhard was in mij mocht smelten en kon smelten. Ik besefte dat broederschap en zusterschap maar kan bestaan als ieder mens in zijn uniciteit wordt gezien, als de kwaliteit van elk individu naar waarde wordt geschat, als elke mens met zijn eigen wortels, zijn specifieke levensgeschiedenis, zijn vreugde en zijn pijn er echt mag zijn.

Vanuit die ervaring begon ik het hart van Franciscus te voelen. Ik begon mij te interesseren voor zijn leven. Ik verlangde ernaar het ten diepste te begrijpen.
Naarmate ik er meer en meer mee bezig was, besefte ik hoe diep wij allen met elkaar verbonden zijn, hoe wij allen samen één groot goddelijk lichaam zijn. Ik besefte dat een kwetsuur die we toebrengen aan een ander ook onszelf pijn doet, dat we het niet kunnen vermijden dat we mensen pijn doen en dat deze pijn een afspiegeling is van onze eigen pijn. Ik zag in dat het er dus op aankwam je eigen pijn op te sporen, je eigen tranen te schreien. Ik voelde aan hoe onlosmakelijk wij allen met elkaar verbonden zijn.
Ik realiseerde mij ook dat we door goed te doen voor een ander, ook goed doen voor onszelf. ‘Vrede en alle goeds’ wenste Franciscus toe aan de mensen op zijn pad. Daarmee gaf hij ook aan zichzelf vrede en alle goeds.
Stilaan, door mijn eigen pijn op het spoor te komen en toe te laten, door mijn eigen opgelopen kwetsuren niet langer weg te praten en altijd maar de ander te begrijpen, maar ze integendeel te doorleven in een liefdevolle omgeving, kon ik ervaren dat liefde de grond is van ons bestaan, dat liefde onze bron is en onze bestemming. Ik doorvoelde dat we dit leven gekregen hebben en dat we het mogen zuiveren, zodat we bij die bron van liefde, bij God, kunnen komen.

Deze ervaring was de brandstof voor het ontstaan van La Verna.

Kristin Vanschoubroek

In 2004 was ik op fietsvakantie in Toscane en Umbrië. Als voorbereiding op mijn bezoek aan Assisi las ik het levensverhaal van Franciscus. Ik leefde me helemaal in in het verhaal en genoot er enorm van. Zoveel herkenning, erkenning en verkenning.
Op het moment dat ik in de crypte van Franciscus kwam, die onder de basiliek in Assisi ligt, overviel me een heel bijzonder gevoel waar ik tot nu toe nog altijd weinig woorden voor heb. Verdriet, pijn, vreugde, …het was er allemaal. Een gevoel van thuiskomen.
Jaren gingen voorbij en een paar maanden geleden had ik een onverwachte en hartelijke ontmoeting met Kristin. Spontaan kwam de vraag of ik tijd en zin had om mee de reis naar Assisi te begeleiden.
Intussen heb ik het boek van Jean Dulieu, ‘Francesco. Het leven van Franciscus van Assisi’ gelezen en vele aspecten raakten en beroerden me diep: zijn soberheid, zijn eenvoud, zijn verbinding met de natuur, met Moeder Aarde, zijn geloof en vertrouwen in zuster- en broederschap, zijn blijvende trouw aan zijn eigen pad, zijn eigen missie. Het blijft me voeden.
Zonder het eigenlijk ten volle te beseffen, heb ik me al die jaren laten inspireren door de waarden en normen van Franciscus en Clara. Ze weefden zich als een rode draad doorheen mijn leven en maakten me mede tot de vrouw die ik nu ben…
Alles heeft zijn tijd en nu is het tijd om terug te keren naar Assisi en samen met Kristin en Peter de pelgrimsreis te begeleiden.

Mireille Verplancke