Datum en tijd
02/11/2017 - 04/11/2017
Hele dag

Waar?
Oude abdij Drongen

Het is een groot verlangen om onbekommerd door het leven te gaan en vrij te zijn van angst. Het is een groot verlangen – zelfs meer dan dat: een visioen – om te leven in een vredevolle, niet-bedreigende wereld, waar de leeuw en het lam naast elkaar liggen.

De realiteit is vaak anders.
Soms zijn we angstig om ons uit te spreken, om te zeggen wat we echt voelen. Zijn we dan zo bang voor afwijzing? Of wat is die schrik dan?

Hoe gaan we om met onze angsten? Waarom proberen we ze zo wanhopig onder controle te houden, te vermijden of te bestrijden? Of doen we zo hard ons best dat niemand er iets van merkt?

We zien de waarden rondom ons veranderen. Dat kan ons angstig maken. Houvasten maken plaats voor onzekerheid, voor ‘ieder zijn mening en zijn waarheid’. Welke referentiekaders zijn er nog? Zijn we als samenleving op zoek naar nieuwe kaders?

Soms zijn we bang voor de wereld om ons heen met zijn terreur, extremisme, criminaliteit, armoede, … Hoe kunnen we ons daartoe verhouden?

Kunnen we ons van onze angst bevrijden? Hoe dan? Of zou het kunnen dat angst onlosmakelijk verbonden is met onze ‘condition humaine’, en we er ons maar beter mee leren verzoenen?
Zijn er ook gezonde angsten? Angsten die ons behoeden voor het kwaad en ons waarschuwen voor onheil?
En wie weet zijn angsten soms ook wegwijzers. Waar onze angsten liggen, liggen misschien ook onze diepste verlangens.
Angst vermijden is soms het leven vermijden, is niet durven leven.
Hoe vinden we een goed evenwicht tussen angst en vertrouwen?

Leven we in een cultuur die door angst gedreven wordt, of zijn er ook andere signalen?
Zijn er bakens die ons vertrouwen geven?

Verschillende sprekers zullen dit thema belichten, elk vanuit een eigen invalshoek. Zowel een meer esoterische visie, als visies vanuit het leven zelf komen aan bod. We horen ook iemand die er haar missie van gemaakt heeft mensen te leren omgaan met hun angsten.

Deze dagen zijn ook vakantiedagen en bieden de kans om ongedwongen samen te zijn, mensen te ontmoeten, van gedachten te wisselen, vrije tijd samen of alleen door te brengen, te genieten van je kamer, van de omringende tuin, … Kortom, het is een gelegenheid om je hoofd, hart en lichaam te voeden.

Je kan de dagen als geheel volgen of inschrijven voor één dag, een deel van een dag of één lezing.

Programma

Donderdag 2 november

Namiddag (15 u. – 18 u.): Adriaan van Zelst
‘Waar komt onze angst vandaan en hoe kunnen we er constructief mee omgaan?’

Elk wezen komt op aarde als een geschenk en straalt dit meestal ook uit. Het verlangen om in leven te blijven maakt ons afhankelijk van onze ouders en geeft angst voor afwijzing, behoefte aan erkenning en een programma van aanpassing dat onze stralende aard onderdrukt. Fundamenteel gaat het hier om onze eigen houding en dus niet alleen om wat onze ouders van ons verlangen. Dit op angst gebaseerd programma houden we lange tijd vol en beïnvloedt onze ervaringen en relaties. Bewustwording vraagt inzicht in ons programma en vooral wat we het met ons laten doen. Tijdens deze actieve voordracht gaan we dit proces onderzoeken en eenvoudige technieken leren om onszelf in vertrouwen constructief te begeleiden.

Adriaan van Zelst (1942) heeft steeds op twee sporen geleefd. Meer dan dertig jaar werkte hij in het bedrijfsleven. Eind 1999 ging hij op pensioen als Algemeen Directeur KBC en Voorzitter van het Crisiscomité KBC. Ook werkt hij meer dan 40 jaar als therapeut en coach voor particulieren, bedrijfsleiders en groepen. Hij is oprichterdirecteur van het ‘Centrum voor Bewustzijnsgroei Kosmadrileen’ en senior-trainer van het ‘Centrum Zijnsoriëntatie België’. Hij gaf talrijke voordrachten, cursussen en workshops over bewustzijnsgroei, kosmische wetten, de symbolentaal en andere esoterische onderwerpen.

Avond (20 u. – 21.30 u.): Steven De bruyn
‘Levenslessen, de blijvende inspiratie van een vals gemakkelijk instrument.’

Als je aan Steven vraagt waarom hij voor de mondharmonica heeft gekozen, zal hij antwoorden: “De harmonica heeft mij gekozen.” Ongeveer 25 jaar geleden sprong hij, met een pak beginnersgeluk en zonder valscherm. Hij koos, na zijn studies sociologie en Informatica, voor zijn passie: de mondharmonica. Zijn droom was dat dit instrument zijn paspoort tot de wereld zou worden. Die droom en goesting zijn vandaag nog minstens even sterk als toen, maar zijn invulling van succes is helemaal veranderd. Steven wil vooral beter worden, niet groter of meer bekend. Het mooiste moment voor een muzikant is als je een kanaal wordt. Dan is er geen angst en kan de kracht van improvisatie haar werk doen. Soms voelt dat vooraf aan als het duiken van een cliff: hoe langer je wacht, hoe moeilijker het wordt om nog te springen. Een leven lang blijven springen, zou dat lukken?
Steven zal vertellen over zijn weg, hoe hij met en doorheen zijn angsten vrijer wordt. En wij zullen zijn muziek beluisteren.

Steven De bruyn (1968) maakt al sinds de jaren ’90 van de mondharmonica een sexy instrument. Hij heeft zijn eigen herkenbare stijl en sound. Zijn muziek hip hopt tussen blues, free jazz en wereldmuziek. Met zijn eerste groep ‘EL Fish’ trok Steven in de nineties door heel Europa met hun eigenwijze blues. In 2003 richtte hij het hard blazende en groove collectief ‘The Rhythm Junks’ op en daarmee toerden ze naast Europa tot in Azië en Afrika. Steven heeft met ‘El Fish’ enkele ZAMU-awards in de wacht gesleept en werd in 2004 uitgeroepen tot beste muzikant. Dat is een hele eer, net zoals het alfabet aan samenwerkingen met Zap Mama, Raymond van het Groenewoud, Roland Van Campenhout en het Brussels Philharmonic. (www.therhythmjunks.com)

Vrijdag 3 november

Voormiddag (9.30 u. – 12.30 u.): Johnny De Mot
‘1, 2, 3 …wie niet weg is , is gezien.

Maakt angst jou ongelukkig of niet…en waarom?’ Johnny De Mot leeft te midden van en met de armen. Hun wereld leert hem op een keiharde, maar uitmuntende manier de stad en de wereld kennen. De armen worden dagelijks geconfronteerd met zingeving, met de scherpe randvragen. Welke angsten en onzekerheden leven bij hen en in de grootstad? En hoe kan hij als monnik-priester daarin aanwezig zijn?
Johnny De Mot getuigt: “Ik weet mij door velen graag gezien en ben een tevreden man. Maar onrecht maakt mij eindeloos verdrietig, gelukkig met medestanders staande blijvend in hoop, verzet en levensverheffende realisatie. Dit zijn grote woorden voor buitenstaanders, maar ik mag getuige zijn van een groot en heilig mensenverhaal dat toekomst geeft.”

Johnny De Mot (1960) is geworteld in de christelijke mystiek en tegelijk gegrepen door alles wat verband houdt met het buitenleven. Hij is hoofd van de Nederlandstalige katholieke kerken in Brussel en priester in de parochie van De Goede Bijstand, van waaruit regelmatig televisieeucharistievieringen worden uitgezonden. Hij is ook boergastenbroeder in onthaalboerderij ‘Le Relais de Ghoy’. Hij leeft en werkt met straatbewoners, vluchtelingen, daklozen, slachtoffers van mensenhandel, ex-gedetineerden. Zinzoekers, groot en klein. Hij heeft oog voor liturgie en vieren.

Namiddag (15 u. – 18 u.): Vinny Verweire en Kristin Vanschoubroek

Vinny Verweire: ‘Ik sidder – tril – klim – val – sta op … en ga – spring – reik – grijp – land…’

Opgelucht, de Grote Strijd voorbij. Dié strijd van stil in elkaar gedoken wachten op wat komt. En laten komen. En laten zijn. En ‘ge-laten’ ondergaan. Ineengedrongen, hees van het huilen, van het schreeuwen, misschien wel van het zwijgen. Ik word geleefd… en volg beleefd. Tot ik moe gestreden en ‘opgeleefd’ besef dat dit geen weg meer is.
Ik kom tot rust, ik zoek niet meer. Het komt wel of niet, dat zien we dan wel weer. Komt ‘het’ niet, dan is het ook goed. Komt ‘het’ wel, dan vraag ik me af wat ‘het’ dan wel mag zijn. Ik laat los en voel me verbonden met wie me écht omringt. Soms laat ik niét los en dan is dat ook even oké. Laat maar zijn, dat wir-war-gespin.
Het begin van een leven. Van ‘echt’ leven. Van ‘echt’ zijn. En zo is het goed…

Vinny Verweire (1976): “Als thuisverpleegkundige tracht ik gestalte te geven aan wat ik diep in mezelf koester: eenvoud in de dingen, respect voor ieders manier van zijn en schoonheid in (ver)fijn(d) contact. Woorden hoeven niet steeds ‘luid’ te klinken. Ook als mens, los van een verpleegcontext, denk ik graag na over hoe nabij te kunnen zijn: bij mezelf, bij anderen. Als moeder van onze ‘bijzondere’ 4-jarige zoon, als vrouw van een lieve echtgenoot geniet ik van de eenvoud van het liefdevol aanwezig zijn, samen. En als vriendin lach ik graag mijn tanden bloot en is een kwinkslag nooit ver weg. Met of zonder een streepje muziek, maar liefst mét.”

Kristin Vanschoubroek: ‘De cliënt als spiegel voor mijn eigen angsten. En hoe angst jou de weg wijst’

Kristin geeft een getuigenis over hoe alleen liefde heelt. Liefde definieert ze als aanvaarden wat is, in plaats van wat je zou willen dat er is. Die weg gaan betekent vrijer worden van illusies die vastgehouden angsten zijn. Het is ook een weg van aanvaarden en integreren van je kwetsbaarheid, van je onaf zijn. En van het onaf zijn van de anderen en van de wereld. Kristin zal getuigen vanuit haar eigen leven en vanuit haar therapeutisch werk. De cliënt is immers de spiegel voor de eigen ziel. Ze getuigt er ook over hoe angst en verlangen samengaan en precies daar de uitdaging ligt om te durven leven.

Kristin Vanschoubroek (1953) had van jongs af aan voeling met ‘het goddelijke’, of met ‘het mysterie’, een onzichtbare draad die alle leven verbindt (eenheidsbewustzijn), maar vaak haaks staat op wat in datzelfde leven gebeurt, waar tegengestelde krachten elkaar te lijf gaan (dualiteit). Het doorvoelen en doorgronden van de vruchtbare en lastige verhouding tussen het ene en het duale boeit en drijft haar. In die driehoeksverhouding zit de kracht van bevrijding. Kristin begeleidt reeds 25 jaar mensen, koppels, families en organisaties op hun weg naar authenticiteit en bevrijding van knellende banden. Dertien jaar geleden richtte ze La Verna op vanuit de overtuiging dat een gemeenschap waar mensen kunnen thuiskomen, ‘eten en drinken’ is voor een mens, een remedie tegen angst.

Avond (20 u. – 21.30 u.): Caroline Boehme
‘Sjamanistische Qigong’

Als doorgewinterde daoïst probeert Caroline door het leven te trekken. DAO (weg) is overal aanwezig en in voortdurende beweging. Het is de beweger van binnenuit. Het is de draad die door ons leven loopt. Als we het juiste pad bewandelen kennen we geen angsten meer en lacht het leven ons vol vertrouwen toe. Als we beseffen dat alles komt en gaat zoals eb en vloed dan weten we dat het spel van het leven ons voor- en tegenspoed brengt. Relativeren en loslaten wordt een kunst. Goede oplossingen zoeken wordt een uitdaging.
Vanuit deze visie vindt Caroline dat lichaam en geest verweven zijn met elkaar, zoals yin en yang die elkaar omarmen. De geest vindt zijn expressie in al zijn fysieke aspecten. Het lichaam is het voertuig dat wij gekregen hebben om ons pad te bewandelen. Daarom moeten we ons lichaam koesteren en verzorgen.
Caroline zal ons via Sjamanistische Qigong leren aarden en in het numoment blijven. Dit zijn twee pijlers om angst te transformeren naar vertrouwen en levensvreugde.

Caroline Boehme (1964) is master in de kinesitherapie, maar dook al gauw in de wereld van de Chinese geneeskunde. Ze schoolde zich bij in acupunctuur, Chinese kruiden, Tuina of Chinese massage, cranio-sacrale therapie, kinesiologie en fasciatherapie. Ze ziet de mens als deel van een groot samenhangend geheel. Enkele jaren later verdiepte ze zich in Qi Gong, een helende Chinese bewegingsvorm. Deze laat toe je eigen gezondheid in handen te nemen en te sturen. Verder brengt ze ‘Tao van de vrouw’ aan elke vrouw die in haar kracht wil komen. Dit alles doorgeven is haar passie. Zij heeft reeds 25 jaar een praktijk in Oudenaarde.

Zaterdag 4 november

Voormiddag (9.30 u. – 12.30 u.): Annick Seys
‘Uit je hoofd in je leven. Leven met of ondanks angst’

Voor Annick is leven met of ondanks angst niet alleen een missie die ze heeft voor zichzelf, maar eentje die ze graag wil delen met iedereen die op haar pad komt. “Dan kan je immers stoppen met overleven en starten met leven!”, aldus Annick. De spreuk ‘Grant me serenity to accept the things I can not change, courage to change the things I can and the wisdom to know the difference’ is haar levensmotto. En dat legde haar geen windeieren. Op haar zestiende verbleef ze in een instelling, afgelopen jaar werd ze verkozen tot meest beloftevolle Limburgse vrouwelijke ondernemer van Unizo en Markant.
Vandaag zal Annick vertellen hoe angst haar leven overnam en wat ze geleerd heeft over hoe je ermee kan omgaan. Daarnaast zal ze enkele concrete oefeningen delen die inzicht geven in wat je kan doen met situaties die je angstig maken.

Annick Seys (1977) is oprichter van Allegre, het expertisecentrum in Vlaanderen en Nederland rond psychologische flexibiliteit en veerkracht. Allegre leert zorgprofessionals, particulieren en bedrijven aan om flexibel en veerkrachtig om te gaan met de uitdagingen die het leven ons voor de voeten werpt. Zij doen dit op basis van derde generatie gedragstherapiemodellen, waaronder ACT, Mindful Selfcompassion en Positieve Psychologie. Dit zijn modellen die wetenschappelijk onderbouwd zijn en gaan over kracht en zachtheid vinden in contact met jezelf en anderen. Onder kracht verstaan ze: levenskracht, veerkracht en moed om jezelf, de ander en het leven graag te zien. Annick is auteur, opleider, gastdocent aan de KUL, therapeut en coach. (www.allegre.be)

Praktisch en prijzen

Wanneer: Van donderdag 2 november om 15 u. (onthaal vanaf 13.30 u.) tot zaterdag 4 november na het middagmaal.
Waar: ’Oude Abdij Drongen’, Drongenplein 26-27, 9031 Drongen
Inschrijven: Door duidelijk te melden waarvoor je inschrijft (inschrijvingsfomulier-inspiratiedagen-2017) en dit door te geven aan Claudine Bonne, La Verna-huis, Sint-Antoniuskaai 9A, 9000 Gent, of claudine@laverna.be, of te bellen naar haar gsm 0474 23 09 56, én het gepaste bedrag over te schrijven met vermelding ‘Inspiratiedagen’.